Toen
je ogen
zwaar gesloten
koolzwarte paternoster
tussen gevouwen
eeltig koud hard
als de kolen
die je houwde
kompelknoestig
vaderlijk zacht
op het witte laken
gevouwen perkament
met zwarte lijntjes
kleine kolenlagen
die knoesten
nooit meer
beschermend
om mijn schouder
kolenadertjes
die nooit meer stromen
moegewerkt toegevouwen
je ogen dichtgekust
in vredige rust
GLUCK AUF
kompel Pa
het ga je goed
j@n