ik weet nog wat je zei
die avond tegen mij
de relatie voorbij
eenzaamheid
nu kan ik niet meer hopen
of het goed zal verlopen
mijn polsen snij ik open
in eenzaamheid
ik verlang enkel nog naar je te beminnen
wat moet het leven zonder jou nu beginnen
ik kreeg die kaart van jou
waarin je schrijven zou
wat je nog van me wou
in eenzaamheid
little_malena: | Maandag, januari 11, 2010 11:00 |
heel mooi geschreven groet malena |
|
Jacky Van den Berghe: | Maandag, januari 11, 2010 02:26 |
Veel van je gedichten worden gekleurd (nou ja gegrijsd) door eenzaamheid. Dringend wat aan doen voor je oud wordt, want dan wordt het pas grijs, letterlijk en figuurlijk Ha ha! Wens je veel succes, Jacky |
|
Lion10cc: | Zondag, januari 10, 2010 22:54 |
eenzaamheid kan hard zijn ik heb het zelf aan de lijve ondervonden Bart mooi geportreteerd mvg leon | |
M-Rose: | Zondag, januari 10, 2010 22:19 |
das écht eenzaam B sta een beetje open voor nieuwe contacten je ziet wel wat eruit voorkomt met de tijd een mooi maar triste beschrijving allez sterkte wens ik je en liefs van martje |
|
Marousia: | Zondag, januari 10, 2010 21:14 |
Ontzettend droevig deze eenzaamheid maar wel prachtig verwoord. Liefs van Lynn XXX | |
Nicky4: | Zondag, januari 10, 2010 19:51 |
Treurig Bart, de eenzaamheid is voelbaar. Wel mooi geschreven friend. | |
Auteur: Nummer 127 | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2010 | ||
Thema's: |