Harten en zielen schreeuwen om genade
waar de gedachtes martelen
en herinneringen spoken, waanbeelden
levensvuren die bevriezen, hoop dat sterft
Gekrijs waar niet geleden wordt,
lijdende mensen die zwijgen, toekijkend
traanrivieren drogen op tot zoutwoestijnen
breekt de rouw in scherven
Men kan niet aanvaarden het leven te leven
strijden voor de leemte van het bestaan
de ziel zal sterven, het bloed verdrogen
uit angst voor de helpende hand