Waargebeurd verhaal
Je verloor je vader op jonge leeftijd,
toen woonde je alleen met je zus en moeder,
maar jullie hadden elke dag strijd.
Als snel ging je rond hangen op de straat,
van s'morgens vroeg tot s'avonds laat.
Toen je daar zat op het station helemaal alleen,
zat je te dromen en keek om je heen.
Toen zag je opeens die jongen staan,
hij keek je aan.
Hij had de mooiste lach die je ooit zag,
hij kwam naar je toe en zei vriendelijk gedag.
Je wist niet wat je moest zeggen,
Hij zei: Ik wil je graag beter leren kennen.
Na een paar weken,
was je voor hem bezweken.
Je was zo gelukkig met hem,
je werd zo blij al hoorde je alleen maar zijn stem.
Al snel trok je bij hem in,
je droomde van trouwen en een kind.
Maar hij kwam aan en zei dat hij je wat moest vertellen,
hij zei: Ik was net met een vriend aan het bellen.
Je vroeg wat er aan de hand was,
je dacht dat het verdriet was dat je in zijn ogen las.
Je keek hem aan,
over zijn wang liep een traan.
Hij vertelde je dat hij een schuld had,
en dat die vriend wou dat hij dat geld zo snel mogelijk terug gaf.
Je vroeg of je iets voor hem kon doen,
hij gaf je een zoen.
Hij zei: Schat als je een keer met hem naar bed gaat,
dan heeft hij beloofd dat hij die schuld vallen laat.
Dat was niet wat je wou,
je zei tegen hem: Als ik dat doe dan ben ik je niet trouw,
hij keek je aan: Schat ik hou van jou, jij bent voor altijd mijn vrouw.
Hij deed wat je vroeg,
eerst ging je met die vriend naar de kroeg.
Daarna even met hem naar bed,
maar daarbij had je geen pret.
Nu sta je elke dag met hakken en lingerie achter het raam,
je dacht hoe kon dit zo zijn gegaan?
Je vertelde je vriend dat je dit niet meer wou,
hij begon je te slaan tot je niet meer bewoog,
daarna tilde hij je op en gooide je in de kou,
hij keek naar je en zei: Stom wijf het is je eigen schuld dat je deze weg koos.
Hij liet je liggen helemaal alleen,
je kon niet meer bewegen, je kon dus nergens heen.
Het liep niet goed met je af,
nu staan je zus en moeder elke dag huilend bij het graf.
made by Carmen V