Zuchtend richt ik mijn ogen
Op naar de zwarte lucht
Je hebt me bedrogen
In mijn ogen blinken tranen
Een diepe zucht...
Langzaam drupt de traan uit mijn ooghoek.
En niemand die mij geeft een zakdoek.
Een pijnlijke steek in mijn hart.
Ik ben je kwijt: Wij tweeën staan nu apart.
Je hebt gekozen voor die andere vrouw
En mijn hart ondergedompeld in kou
Rillend heb ik mijn hoofd op
Blinkende sterren lossen mijn problemen niet op.
Plots voel ik daar een hand
Vol troost en genegenheid
Twee begrijpende ogen kijken mij liefdevol aan
Ik val door de mand
De sporen van tranen nog op mijn gezicht.
En ik zucht: Het is tijd!
Je fluistert zachtjes en troost mij
Samen zien we die ene ster, en zij
Ziet mijn verdriet
Die verder niemand ziet.
Zij reikt mij haar hand
Aarzelend geef ik me over
Ik voel het; zij staat aan mijn kant
en het voelt alsof zij tover.
Samen werpen we een laatste blik
Op de glanzende sterren
Een laatste traan glijd over mijn wang
Nee niet van angst, want nu ben ik niet meer bang.
Zij steunt mij, en troost mij!
Zij vind de woorden die ik zoek
Zij legt haar arm om mijn schouders.
Samen lopen wij om de hoek.
Vriendschap zoals dit
Is zo zeldzaam
Nooit ben ik eenzaam
Want zij is er voor mij
Hand in hand
Lopen wij weg van die plek
Geen blik naar achteren
Dat zal mijn pijn niet verzachten.
Met glinsterende ogen
Mag ik geloven
Dat alles goed komt
Als wij maar blijven bestaan!!