Onverbloemd…
Eens zo glinsterend
't licht van geluk
tot een schaduw
ogen zwart
Innerlijk gedoofd
jouw vuur
't hart vernield en stuk
van je glimlach zó oprecht
vals en gemeen
beroofd
Geef mij je hand
hoop en kracht
dat zal 'k erin vouwen
steun en warmte
vanuit mijn ziel
Winnen
wil ik je vertouwen
omtoverend
elk stukje haat en woede
zo je straks zal voelen
de vrijheid
van al het goede…
Roo$je: | Maandag, februari 09, 2009 15:32 |
Een openbloeiing van het leven lijkt het wel! Mooi schrijven! With Love, Kus |
|
Anahata: | Dinsdag, februari 03, 2009 08:43 |
x | |
Paul de Bruyn: | Maandag, februari 02, 2009 17:19 |
De bloem zien ontluiken is een schitterende basis... Stevige groet, Paul |
|
Winna: | Zondag, februari 01, 2009 13:26 |
Ware vriendschap! Mooi Xav. Liefs, |
|
Dwaallicht: | Zaterdag, januari 31, 2009 13:58 |
Prachtig en warmhartig! Liefs Dina |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, januari 31, 2009 10:05 |
zo sterk deze herwonnen vrijheid wanneer iemand in je gelooft en warme steun schenkt...alsof je een ander mens wordt met een totaal nieuw zicht op alles liefs kerima ellouise |
|
Artifex: | Vrijdag, januari 30, 2009 23:49 |
Heel mooi en troostvol... liefs, Artifex. |
|
Samhain: | Vrijdag, januari 30, 2009 23:38 |
ha ben het helemaal met fortuna eens ... bijzonder mooi Xavion, liefs en warm knuffie Sammie | |
fortuna: | Vrijdag, januari 30, 2009 23:25 |
hoop doet vrijheid herleven... Bijzonder mooi, xavion. :) Liefs |
|
maria : | Vrijdag, januari 30, 2009 23:13 |
wow..... word er stil van... liefs, maria |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2009 | ||
Thema's: |