Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Drie honderd vijfenzestig dagen
Drie honderd vijfenzestig dagen
Moet ik nu oud eens flink verlagen
Om alles even terug te zien
En wie weet zie ik jou ook misschien
Dit moet elk voor zichzelf uitmaken
Als men wel wilt zo ver geraken
Dat je iemand in een beeld kunt slaan
Welke alle tijden heeft doorstaan
Tijden van vragen of van klagen
Maar die mij steeds bleven behagen
In uwer schaduw zo clandestien
Die ik hier terugzie sedertdien
Zou ik daaraan kunnen verzaken
Wijl jij over mij ligt te waken
In die ster ten hemel bovenaan
Waar ik eens zal komen bij te staan
Reacties op dit gedicht
Vermeersch Jean-Paul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Vermeersch Jean-Paul
Gecontroleerd door:
pantarhei
Gepubliceerd op:
29 november 2008
Thema's:
[Winter]
[Relatie]
[Verwerking]