Vandaag dans en zing ik.
Ik viel weer bijna flauw en
ik heb het koud, zo koud.
Maar mijn hoofd is leeg en licht
en mijn hart bonst zachtjes binnen
in mij, alsof het voor me zingt.
Ik vlieg en voel me sterk.
Ik ren mijn rondjes en voel
de lucht mijn gezicht strelen.
Ik spring en zing keihard mee
met alle liedjes die ik hoor-
ik ben zo leeg, zo leeg.
Ik ben eenzaam, zo eenzaam.
Ik heb het koud, zo koud.
Ik voel me goed, zo goed.
Alles doet me pijn, zo'n pijn.
-Maar de stilte in mijn hart verdooft
zelfs die hardste steken nog:
ver weg is het licht.
Ver weg.