stille kieren
de echo recalcitrant fel
uit het angsthaasje over
de inslag van overspoel
en de onzekerheid
wijl onder huid en haar
de tijd door aderen bonkt
in verzet zonder antwoord
gierend met lichtsnelheid
en diep binnenin de stille kieren
broos kraken onder het zilt
naakt tot op het bot gesnoerd
in de klamme kwetsbaarheid
sunset: | Woensdag, april 02, 2008 18:37 |
Het is een nimmer weten. Toch? En ook dat heeft zijn reden. Sublieme verwoording weer door jou. Liefs en oprecht warme knuf, sunset |
|
Black Lord: | Woensdag, april 02, 2008 17:40 |
al tikt tijd in stilte behoud de kracht in handen warme groet wim |
|
keiko: | Woensdag, april 02, 2008 08:28 |
Weer zo mooi verwoord... Sterkte.. Liefs van Anita.. |
|
Windwhisper: | Woensdag, april 02, 2008 06:22 |
het ontroert me diep Lieve groet Cobie Kuzzz |
|
switi lobi: | Woensdag, april 02, 2008 00:35 |
Verzet zonder antwoord... ja, dat is het vaak wel. Het zilt als sneeuw op kale takken. Dikke kus, switi lobi |
|
less - no more: | Woensdag, april 02, 2008 00:32 |
ja het is wat, heen en weer geslingerd worden hij is weer beautifull, Maria liefs Jan |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, april 02, 2008 00:24 |
tjonge.....wat goed dit gr.janny |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 02 april 2008 | ||
Thema's: |