Een zucht vanmorgen;
weer een dag
Overstromende van zorgen
terwijl ik niet eten mag
Al heb ik het al aangekondigd;
Ana, vandaag heb ik gezondigd
En waarom? Omdat het even moet
Soms blijkt pauze nemen even goed
Maar toch wil ik weer verder gaan;
zo zie ik mezelf liever niet aan
Gewoon mijn eten laten staan
daar is toch niets bijzonders aan?
Al wil ik weten of het niet anders kan;
niemand wordt hier gelukkig van
Misschien dat er wel een manier is waarop het moet
diƩ manier waarop iedereen het doet
Dus nu stel ik je mijn brandende vraag;
Wat eet een doorsnee 15 jarig meisje
op de dag van vandaag?