David en Lisa
De huisarts kwam langzaam naar beneden
Ambulance personeel zelfs aangedaan
Ze hadden voor haar zo hard gestreden
Maar ze was ondanks dat toch heen gegaan
Een zware hersenbloeding was geconstateerd
ze heeft geen schijn van kans gehad
Nog voor haar veertigste ging het verkeerd
Ze riep mijn naam nog, toen ik haar in mijn armen had
De aanwezigen wisten al van haar dood
Toen riep ik de kleine Isabelle
Lieverd kom eens bij pappa hier op schoot
Ik moet je een verhaal vertellen
“Die film van David de Kabouter die jij zo zielig vindt
Dat hij met Lisa van alle vrienden afscheid nam”
De paniek schiet in de ogen van mijn kleine kind
“en dat hij over de bergtop ging, en nooit meer terug kwam”
“Net als Opa?” vroeg ze rakend in paniek
Waarvan ze niet zo lang geleden afscheid had genomen
“Mamma gilde zo, want ze was heel erg ziek”
Dat was waarom de ambulace was gekomen
Ik verzamelde toen al mijn moed
Daar rolde weer een traan
“Mamma heeft ons allen gegroet
En is naar David en Lisa gegaan”
Het hartverscheurende “nee, mamma nee”
Gilt immer nog in mijn oren
Draag die gil al 15 jaar mee
Kan hem nu wéér (niet) horen
Mijn dochter is inmiddels vrouw
En samen delen we soms nog ons verdriet
Hoor nog iedere week “ik hou van jou”
Van die slimme, dappere lieve griet
Het leven is uiteindelijk doorgegaan
Ben met een lieve warme vrouw hertrouwd
Heeft al die tijd ook naast me gestaan
Wetende dat ik nog steeds van beiden houd
AngelOfWonder: | Zaterdag, juni 27, 2009 03:20 |
Adelaar waar zijn je mooie gedichten... Scrhijf alsjeblieft weer op freaks | |
little_dream: | Zondag, december 30, 2007 13:04 |
erg dit.. heel erg | |
chatterley: | Zondag, december 16, 2007 23:37 |
Jouw gedichten raken me steeds weer. Je verdriet is bijna tastbaar. Ik ben blij dat je het geluk toch weer hervonden hebt, en dat je een hele goede band hebt met je dochter! Liefs, Chatterley |
|
AngelOfWonder: | Zondag, december 16, 2007 17:59 |
je rakelt bij mij tranen op... je laat me eraan denken hoe het 4 jaar geleden was toen mijn moeder overleed... helaas heb ik geen afscheid mogen/kunnen nemen ik was toen 13 jaar |
|
Nummer 127: | Zondag, december 16, 2007 15:27 |
ik krijg een droef gevoel van jouw gedicht dit betekent dat het goed geschreven is ik leef met je mee Nummer 127 |
|
Cora (ZIJ): | Zondag, december 16, 2007 15:19 |
... :) |
|
Windwhisper: | Zondag, december 16, 2007 15:05 |
Zo ontroerend dit en zo mooi en zo verdrietig en ook weer zo vanuit het volle leven gegrepen Met bewondering gelezen Lieve groet Cobie Goede middag |
|
Auteur: Adelaar | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 december 2007 | ||
Thema's: |