Het leek gewoon een normale dag,
tot opeens jij tegen me zei: 'Ik wil met je praten'.
Ik wist toen waar je zo ineens op doelde,
dat je het niet kon laten.
Je zei: 'Ik voel niks meer voor jou',
ik wist niet goed wat ik zeggen moest.
En jij die het tegerlijkertijd uitmaakte,
ik hield me maar koest.
Mijn hart brak in stukken,
en tranen liepen over mijn wangen.
Na 2 jaar een fijne relatie te hebben gehad,
had jij weer een ander verlangen.
Die niet bij mij lag,
maar bij haar.
Je bent verliefd geworden op haar,
zomaar ineens na ons 2 jaar.
Hoe kon het toch,
vroeg ik me iedere keer af.
Maar ik liet het maar lopen,
alleen stond nog wel even paf.
Maar zoals ik vaak zeg,
het leven gaat zoals het moet.
En is niet altijd even fijn,
maar vaak wel bitter zoet.
Van elke tegenslag leer je weer meer,
en ik heb genoeg geleerd.
Geef nooit jezelf helemaal over aan diegene,
want het leven dat keert..
..dat keert weleens,
op een verkeerde manier.