Vannacht heb ik weer eens gedroomd,
mijn dromen zijn dus nog niet ingetoomd.
Ik weet wel wat mijn droom betekend,
maar hierop had ik niet gerekend.
Mijn dromen gaan steeds hetzelfde,
het gebeurd steeds op de dertigste van de elfde.
Datum is wat ik zie,
en ik zie nu ook wie.
Het is een persoon waarvan ik het niet had verwacht,
misschien dat hij dit ook niet heeft bedacht.
Maar van mij mag het wel,
alleen we blijven liever toch vrijgezel.
Nu weet ik dus niet of mijn dromen waar zijn,
maar de gedachten eraan zijn fijn.
Ik wil hem alleen geen pijn doen,
met die ene zoen.
Ben bang hem kwijt te raken,
dat doet mij steeds uit mij droom ontwaken.
Want ik kan niet meer zonder hem,
daarom sta ik nu weer klem.
Wil weten wat hij er van vind,
maar misschien gaat hij wel helemaal door het lint.
Echt bang om te vertellen ben ik,
maar er is tussen ons wel een klik.
Antwoord van hem is wat ik nodig heb,
misschien is deze droom wel nep.
Maar toch lijkt hij zo echt,
en onze relatie zo hecht.
Ik ga het hem gewoon laten zien,
zie het wel nadien.
Nu ga ik dit gedicht toch maar een stoppen,
anders knappen bij mij de knoppen