That is war man.
Nu heb ik je vuile Arabier gierde het door zijn hoofd.
Op de grond, zijn kleren doorweekt met het bloed van gedode burgers en soldaten, keek een jonge Irakees recht in de loop van zijn geweer.
Twee kastanjebruine ogen keken Sonny vragend aan.
“Alstublieft laat mij leven,”smeekte de Irakees
Sonny zag dat er geen soldaat maar een kind voor hem lag.
“Hoeveel van mijn Amerikaanse vrienden heb jij al gedood?”vroeg Sonny vertwijfeld.
“Ik doodde nog nooit een mens, ik zoek mijn vader, hij is hier waarschijnlijk ergens in de buurt, misschien wel omgekomen.”
Sonny kreeg medelijden met de knaap en liet zijn wapen zakken. De vuile Arabier was plots een kind, een jongen ongeveer zo oud als zijn jongste broertje.
“Sta recht en ga verder je pa zoeken young man,”
“Moge Allah u beschermen Amerikaan.”
Plots ging er een kogel door het hoofd van de jongeling. Sonny zag zijn schedel uit elkaar barsten en zijn hersenen in het rond spatten.
Achter hem stond zijn vriend.
“Ik kwam net op tijd makker,”lachte Sam zonder enige emotie.
“Het was een jongen Sam, die zijn vader zocht. Jij vermoorde hem Sam, een kind nog!”
Sam haalde zijn schouders op.
“Sorry, Ik dacht dat hij je bedreigde Sonny. That is war man, that is war.”
J.H. Vergne: | Donderdag, augustus 02, 2007 10:15 |
en zo gebeurd het, verschrikkelijk, dat is oorlog, goed geschreven de naakte waarheid, groetjes | |
lommert: | Maandag, juli 16, 2007 10:00 |
en het beest is al zolang bezig in ons..goed neergezet stevige groet willem |
|
mums: | Maandag, juli 16, 2007 00:19 |
triest dit...zeer triest...maar dit is "war" en alles mee gezegd. liefs mums |
|
Free@Bird: | Zondag, juli 15, 2007 12:28 |
oef pijnlijk de kei harde realiteit! liefs, kerima |
|
appelboom: | Zondag, juli 15, 2007 12:19 |
Rakende realiteit... Met mijn liefs, een fijne dag, Vicky |
|
dreadqueen: | Zondag, juli 15, 2007 11:31 |
Ja dat is de harde werkelijkheid heden ten daags en spijtig genoeg.Lieve groetjes | |
jasmienschrijft: | Zondag, juli 15, 2007 10:48 |
Ik krijg er rillingen van, en lees het met tranen in mijn ogen. In een oorlog verliest iedereen, en de harten van mensen tellen niet meer. De traumatische herinneringen van mijn vader zitten zelfs nog in mijn gevoel verankerd. Liefs, jasmien |
|
Windwhisper: | Zondag, juli 15, 2007 10:13 |
Potjandorie...krijg zo waar een prop in mijn keel bij het lezen jeetje Roger ...het laat zien hoe afgestompt mensen zijn in de oorlog...jeeminee liefs Cobie een traan drupt langs mijn wang voor de jongen en voor Sonny beiden hadden nog een hart als een mens |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 juli 2007 | ||
Thema's: |