Ik veeg de tranen van me gezicht,
M'n hoofd is leeg,
M'n hart gebroken
Al de pijn die ik zie
Wordt me allemaal teveel
Herrineringen die door m'n gedachten razen
De woorden van anderen
zijn veels te gemakkelijk
Het zien lijden van anderen
Zet me zo aan het denken
Het maakt me kapot
Zoveel pijn, zoveel verdriet
Zolang al gebroken vanbinnen
Wanneer gaat het allemaal voorbij
Denkend aan de dingen die ik zo mis
Bang voor het normale leven
Ik haat al mezelf en mijn gevoelens,
Kan niet meer normaal nadenken
Huilend doe ik mezelf weer pijn
De zoveelste keer,
Dat ik me bedenk dat ik hier niet hoor te zijn
Het is me allemaal teveel
En wanneer ik het tot me inlaat zinken
Doet het teveel met mij
en voel ik het vanbinnen
Teveel pijn om er mee te kunnen leven
Ik wil niet meer .
Het is niet eerlijk dat het zo moet gaat..