Ik wil de kamer niet verlaten
tot de ramen zijn beslagen.
Neem me – naar de kussenweiden
de lakenloze heiden, zonder dekens
met de sprei – dingen in ons bed
op een zacht matras de heuvels af
blijven liggen in de diepe dalen.
En zo halen we de ochtend wel
heerlijk langzaam, dan weer snel
leid me, vandaag is er geen tijd
alleen maar vrijheid.
Mathilde: | Maandag, mei 21, 2007 20:18 |
wow... heerlijk!! |
|
Panta Rhei: | Maandag, mei 21, 2007 18:18 |
en dan leidt ie wel :P! Mooi :) kus |
|
appelboom: | Maandag, mei 21, 2007 18:04 |
Heerlijk mooi Liefs, appelboom |
|
kerima ellouise: | Maandag, mei 21, 2007 16:54 |
mooi mooi mooi !!!!!!!! liefs kerima ellouise |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Maandag, mei 21, 2007 13:36 |
een supermooi gedicht complimenten liefs Ria |
|
remie: | Maandag, mei 21, 2007 13:32 |
wouwwww mooi gedicht staat hier....dank voor je reaktie ???...liefs remie | |
sensi: | Maandag, mei 21, 2007 13:28 |
liefde als vrij-heid, vrij-heid zonder tijd ... Tijdloos mooi! Lieve groet |
|
lexx: | Maandag, mei 21, 2007 13:17 |
Lekker geschreven :) | |
Cora (ZIJ): | Maandag, mei 21, 2007 13:14 |
Nice! | |
Oorlam: | Maandag, mei 21, 2007 13:05 |
:) een lekker ei-geheel;) | |
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 21 mei 2007 | ||
Thema's: |