Het is koud buiten
Maar waar is ze?
Ze verbergt zichzelf ergens..
Dieper in haar mooie huid snijden
Is haar enig medicijn
Ze zet muziek op
Om haar geluid te verbergen
Snijdt in haar armen en schreeuwt
Ze kijkt in die leegte
Die leegte..
Ze vertelt zichzelf
Dat ze het niet zal halen
Terwijl tranen van haar gezicht stromen
Als watervallen in een zee
Zoals haar liefde…
Het wordt warmer buiten
Maar niet in haarzelf
Ze kan zich maar beter uit de voeten maken
Het dragen van een leeg gezicht
Verbergt ze haar tranen
Met een lach en een traan
En dan denkt ze
Dat ze klaar is voor zelfmoord
Ze vertelt zichzelf
Dat ze het niet zal halen
Terwijl tranen van haar gezicht stromen
Als watervallen in een zee
Zoals haar liefde…
Ze zegt tegen zichzelf
Dat ze liegt dat ze zwart ziet
Zoals niemand ooit kan bedriegen
Doet zij het toch
Ze vertelt zichzelf
Dat ze het niet zal halen
Terwijl tranen van haar gezicht stromen
Als watervallen in een zee
Zoals haar liefde…