Schuilen, is wat ik wil.
T' leven stond voor mij immers stil.
Ik weet heus wel dat ik verder moet gaan.
Mag niet in het oude blijven staan.
Verleden moet ik achter me laten.
Er vooral niet veel meer over praten.
Maar ja is wel een deel van mijn bestaan.
Komt wel heel veel pijn vandaan.
Vrienden bedoelen het goed.
Maar zeg eens hoe ik dan verder moet?
Wil gewoon weer kind zijn, zonder zorgen.
Zonder angst voor de dag van morgen.
Veilig gevoel zoals bij opoe thuis.
Je werd gewaarschuwd, kind pas op daar is het niet pluis!!!!!!!!!!!!!!!
Maar wie waarschuwt me nu, opoe is niet meer.
En gevaren loeren er steeds meer.
Ja, schuilen is wat ik wil op een veilig plekkie.
Dat is toch denk ik mijn eigen stekkie.