Overvol, en angstig aandacht vragend,
het verlies van 't zicht op je leven.
Ik wil niet dat je weer loslaat
en 't gevoel laat sterven,
je verdient zoveel meer en beter.
Ga niet bij een treinrails wonen
maar zoek de uitkomst en het vermogen
de kracht die doorleeft
in je prachtige ogen.
Moeten we dan zo afscheid nemen,
zonder elkaar in de ogen te durven kijken
in 't licht van de nietsvermoedende tv.
Hoe zal ik je moeten liefhebben
als er een steen in de weg ligt?
Hoe moet ik je vergeten als ik veel te vaak
je ogen nog voor me zie.