Nooit heb ik willen geloven
dat dit mijn hart is,
de waarheid van mijn leven,
mijn ware bestaan,
de echte ik.
Nooit heb ik willen accepteren
dat de boom voor mijn huis
langzaam dood gaat.
Nooit heb ik kunnen zien
dat je langzaam weggaat
langzaam verloren in je eigen waarheid.
Nooit heb ik mogen voelen
dat je werkelijk om me gaf.
Nooit heb ik willen kijken
naar de overgave van mijn leven.
Steeds deed ik alsof m'n neus bloedde
verloor 't beeld van je liefde
geloofde niet meer in werkelijkheid.
Tot nu.
Verlaat mij niet,
geef je niet over aan 't beeld
dat anderen van je hebben.
Ik mag weer geloven,
maar dan niet in jou en mij.