Terwijl het laatste gedicht
geschreven word
kijkt een masker in het
licht van een straatlantaarn.
Lijkt te lachen, maar
overschaduwt het werkelijk bestaan.
Hij reinigt de overvolle
asbak, kijkt naar buiten.
Op de sierbestrating liggen
zielige hoopjes
van de half verrotte
overblijfselen van prachtig groen.
Verlost van de zomer, de
wind wervelt rond.
Vredig deze avond, vol
afscheid en oorlog.
Wereld en waarheid omhelzen
de ijzeren letters
van achtergelaten liefde. Nu
nog iets eetbaars.
Wittebroodsweken, en dan
eindelijk slapen.
Zwart is mode.
SuperKomet: | Woensdag, maart 07, 2007 13:56 |
I really like your style. Heel krachtig dit, bijtend ook.. Als ik misschien één dwaze opmerking mag maken: moet het in de eerste regel niet ''wordt'' zijn ipv ''word''? Verder helemaal niets op aan te merken. Integendeel, van zoiets puur geschreven kan ik nog veel leren. | |
Auteur: lurin | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2007 | ||
Thema's: |