Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Einde
strooi zout
op de wonde
veroorzaakt door
jou woorden
spreek nog een paar
verscheurende woorden
die langzaam
de vlinders vermoorden
herinner me
aan de littekens
die je achterliet
op mijn hart
breng me terug
naar het einde
van onze
start
laat me achter
starend naar je foto
je gezicht staat toch al
voor eeuwig op mijn netvlies
kijk me aan
daar sta je dan
met in je hand
je valies
vertrappel mijn hart
dat toch al reeds
door jou
op de grond ligt
maar wanneer
je verder leeft
denk dan nog af en toe
aan mijn gezicht
Reacties op dit gedicht
*_Koalie_* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
*_Koalie_*
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
02 maart 2007
Thema's:
[Liefdesverdriet]
[Eenzaamheid]
[Houden van]