Papa
Nu jij er niet meer bent
En ik je al 14 jaar lang heb gekend
Vind ik het nu best wel eng
Ook al was je streng
Toch was jij er één met een plekje apart
En die zat daar in mijn hart
Ik kan het nog steeds niet geloven
Maar 1 ding moet je me beloven
Dat ik bij je mag komen
Net zoals in mijn mooiste dromen
Nu ben je daar nog alleen
Maar ooit kom ik daarheen
Al ben ik er nu nog niet
En daarom heb ik nu verdriet
Nu kijk ik terug naar die mooie tijd
Die zijn we nu alleen kwijt
Omdat jij daar boven zit
Kijk naar die ster, het mooiste bezit
Toen ik nog wat kleiner was
En nog niet kon drinken uit een glas
Kwam jij ’s avonds nog naar me bed
Om me een kus te geven,
Zo was ik dat gewend
Maar zo werd ik steeds groter
En smeerde ik me eigen brood met boter
Dat hoefde je niet meer te doen
En me eerste knoop van me schoen
Dat heb jij allemaal meegemaakt
En nu je niet kan zien
Hoe ik verder groot word
Dat heeft me altijd nog geraakt
Maar heel misschien
Kan ik je dat vertellen zo gauw ik bij je ben
Maar misschien is dat de angst waar ik voor weg ren
Bang dat jij veranderd bent
Ben jij niet meer zoals ik je heb gekend
Die 14 jaren lang
Waren zo mooi
Dat is waar ik nog altijd naar verlang.
En voor het eerst fietste ik op me fiets
Voor iedereen is dat nu niets
Maar nu betekend dat veel voor mij
En jij hield me vast aan me zij
En me eerste tandjes die eruit vielen
En jij bedacht allemaal manieren
Een touwtje vast aan de deur
Maar dat verpeste me humeur
Zo allemaal dingen
En zoveel dingen die je kon verzinnen
Het zou ook leuk zijn
Dat we nog in die tijd waren
En wist je nog toen we met die boot vaarden
De laatste vakantie samen
En daarna nooit meer bij elkaar kwamen
Al die dingen die ik nog weet
En niet zomaar vergeet
Die je dan had gekregen
En zo was die mooie tijd weg gesleten
Zoveel dingen nog te bedenken
Maar 1 ding die god mij kan schenken
Is dezelfde vader krijgen als van eerst
Want het verdriet heerst.
Want 1 ding moet je weten
Ik zal je nooit vergeten
En ooit kom ik daar boven
En dat moet je zeker geloven.