Herinneringen, om droevige zaken te verdringen
Ik was eventjes weer een kind.
Het sneeuwt, ‘t neusje in de wind.
De jaren vijftig zijn weer terug.
Ik zit kirrend bij papa om zijn rug.
Wij blazen rook uit onze mond
Wij rollebollen op de grond.
Wij schaatsen op de bevroren vijver in het rond.
De winter is weer koud en wit.
Mama’s liefde is mijn grootst bezit.
Drie zwarte kolen komen goed van pas.
Als knopen voor mijn sneeuwman’s jas.
Ook mijn vriendjes zijn er allen bij.
Jongens, wat spelen wij weer blij.
Mijn zusje op haar arre sleetje rijdt voorbij.
Dan schrik ik wakker door geclaxonneer.
Ik kijk door het raam en dan zie ik weer.
Een grijze straat nat van de zure regen.
Wat was die tijd van toen een zegen.
De auto was nog onze vrijheid niet.
Herinneringen waar ik van geniet.
Veilige Straat vol joelende kinderen, die men nooit meer ziet.
lommert: | Zaterdag, januari 20, 2007 21:08 |
heerlijk nostalgisch gedicht...gezinnen met 10 - 12 kinderen....een straat vol vertier als het wit naar beneden kwam...;) stevige groet willem |
|
switi lobi: | Zaterdag, januari 20, 2007 20:51 |
Ik geef je alleen maar een dikke knuffel lieve Bompa en wens je eens te meer heel veel kracht en licht... Liefsliefs, dikke kus....switi lobi |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 20, 2007 19:44 |
zeer goed neergezet | |
red one: | Zaterdag, januari 20, 2007 17:28 |
dat zin mooie herinneringen bompa.. liefs redje |
|
Hilly N: | Zaterdag, januari 20, 2007 16:35 |
Mooi herinnerend. Lieve groet, Hilly |
|
Peter van Tiel: | Zaterdag, januari 20, 2007 15:35 |
door jouw gedicht zie ik het terug het is voorbij, ging veel te vlug spelen en voetballen op straat van ''s morgens vroeg tot ''s avonds laat we gingen dan, van ''t spelen moe tevreden en voldaan naar bedje toe de jeugd heeft nu veel meer dan wij maar zijn zij wel echt blij zoals wij? Mooi geschreven. Fijn weekend, Peter. |
|
Windwhisper: | Zaterdag, januari 20, 2007 15:21 |
Ja Roger, zo was het toen, mee genietend gelezen Liefs Cobie |
|