Die o'zo begrijpelijke gevoelens van haat,
onze tongen, zijn zo schrep als een mes,
ze kerven en doorklieven een ander mensenhart,
soms bewust, soms onbewust,
bezorgen we andere zoveel pijn en smart.
Al m'n opgekropte gevoelens van woede,wrok en diepe bitterheid vormen als snel een eenheid:"m'n gevoelens van haat"
Maar dan sta ik even stil, en bedenk:
Wat is het nut,
wie heeft er baat,
en dan kom ik tot besluit:
het heeft geen nut,
niemand heeft baat,
Ik ga er alleen maar aan kapot!
Dus laat ze los, laat ik ze varen,
die toch o'zo begrijpelijke gevoelens van haat!