Dag oma,
Met tranen in mijn ogen,
Zeg ik U vaarwel.
Voor de allerlaatste keer,
Het ging allemaal zo snel.
Ik zal U moeten missen,
En zonder U verder gaan.
U heeft me heel veel geleerd oma..
zelfs het breien is mij niet vergaan..
Met tranen in mijn ogen,
Sta ik hier vandaag.
Ik kan het gewoon niet geloven,
Dat U weg bent en het voelt heel vaag.
Toch zal ik moeten wennen..
aan het gemis
U heeft ook zo lang geleden,
Ik denk dat het zo beter is.
Toch heb ik tranen in mijn ogen..
En Elke dag zie ik U nog
in de allerkleinste dingen
in wolken die voor bij gaan
in de vogels die hun liederen zingen
In de zon die schijnt
in oude mensen die lopen op straat
die dingen doen me denken aan U
iets wat nooit meer over gaat.
Ik zou zo graag Uw handen nog eens willen voelen
U even vasthouden heel dicht tegen me aan
of even naar je kijken
Dat U nog eens naast me zou staan..
Maar ik zal U nooit meer vergeten!
U bent een deel van mijn leven geworden
Ik zal altijd blijven denken aan de dingen die we vroeger deden
U heeft me zelfs zo ver gekregen dat ik ben gaan breien.
Volgens mij is die sjaal nu nog niet af.
Of met kerst! Dan gingen we altijd met z’n 4en naar een musical!
Een paar jaar gelede dat vergeet ik echt niet meer!
Met mam Jordy tante Anja en Oma naar de Efteling!
Namen we U perongeluk mee in de BOB slee
Ik hoor het u nog zeggen ! m’n oren m’n oren!
Dat soort dingen wil ik niet vergeten !
U heeft een speciaal plekje in mijn hartje gekregen..
Op dat plekje zal nooit meer iemand anders komen.
Want U, U bent in mijn hart gaan wonen
Oma, U was de sterkste vrouw die ik gekend heb,
U vocht zich door weer en wind.
Daarom vraag ik mij nog altijd af! Waarom kanker? Waarom zij..
Als ik u hier zo zie liggen..
Denk ik dit kan niet het is een droom!
Maar het is Oma.. en dat doet me pijn..
Pijn omdat ik niet meer bij u kan zijn!
Dag oma.. rust zacht!
Ik zal U missen!
En vergeet niet.. dat ik en wij allen hier.. altijd van U zal blijven houden
Uw oudste kleindochter Eva..