In draaideuren achtergebleven, tot de duizeligheid
het overnam. Gevlucht uit de situatie, stond ik
echter weer bij het begin, toch tevens het einde.
De voet alweer verkeerd neergezet door het fatalisme,
zou je denken?
In gedachten verzonken dringt het geluid van
spoorbomen door die de tijd aanduidt. Met een waas
van snelheid dendert het ijzeren gevaarte door mij heen.
En het is waar wat je zei,
het is niet het einde van de wereld.
Auteur: Disgusting Beauty | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2006 | ||
Thema's: |