Je laat me vallen als een baksteen
Ik kan nergens meer heen
Zink naar de bodem van de zee
Het is niet okee
Spring in het water en duik me weer op
We komen er wel weer bovenop
Zwaar is de baksteen, die de diepte in gaat
Hoe hard je ook praat
Je bent niet te verstaan
Moet je erachter aan gaan?
Je weet het niet
Is het wat je ziet
Op gedoken isd e baksteen
Achter gelaten en alleen
Diep gezonken
Niet verdronken
Terug op het drogen
En moet opnieuw beginnen