Ze zit in een hoekje van haar kamer
Zichzelf in slaap zingend
Tranen rollen over haar gezicht
En hoewel ze zich had voorgenomen
Om sterk te blijven
Overheerst alleen de zwakte
Bladerend in haar dagboek
Vol lege pagina's
Helemaal afgezonderd van de wereld
Probeert ze aan dit leven te onsnappen
Wetend dat niemand om haar geeft
Met het touw rond haar keel gespannen
Blijft ze nog steeds haar treurige melodie zingen
Tot het leven uit haar lichaam weggevlogen is