Ik denk nog vaak terug aan die ene keer..
Dobberend op het grote meer..
Kijkende naar de onder gaande zon..
Één prachtig schouwspel, één fel gekleurde horizon..
Geheel vrij dobberen op het water, niemand in de buurt die me loopt te betuttelen.
Even start ik de motor van de boot, de stilte wordt verstoord door het pruttelen..
Het is de eenvoud, de stilte, de harmonie met de natuur gewoon de zon zien ondergaan..
Eenmaal terug in de haven, al starend vanaf het achterdek…kijken we nog even naar de maan..
Ach…het was weer zo’n mooie dag te midden van het zomerseizoen..
Alles staat in bloei en verspreid zijn eigen geur, de mooiste kleuren en gewoon “groen”..
RvM