nee, nog lang niet!
ik kon niks doen..
maar het wordt nooit zoals toen..
ik voel me nu verantwoordelijk voor wat ik nu van plan ben
dat is niet wat ik wen
ik ben nu verbitterd en vastberaden
mijn oude school die niks deden, ik voel me verraden!
waarom was de enige vraag die ik had gesteld..
ik wil dat ze zich zouden voelen als ik..gekweld!
gekweld door schuldgevoelens..
en die jongen gekweld door zijn verlangens
ik werd opeens een andere mens..
opeens andere wens!
zoals jullie lezen, ben ik verbitterd geraakt!
en mijn hart van steen gemaakt!
een andere wens..en dat is mijn oude school de grond inboren!
mijn enige zelfrespect ben ik dankzij hen verloren!
het verlies door hun niksdoen!
ja zo verbitterd ben ik nu..
het wordt nooit meer zoals toen..
daar zet me wel aan het denken..continu!
maar op een dag zullen ze hun excuses aanbieden..
voor wat ze me hebben aangedaan!
en het kwaad is al geschieden!
ze trokken dit conflict niks van aan!
wat had ik kunnen doen?
nee nee nog eens nee!
het wordt nooit meer zoals toen!
ik ben nog lang niet tevree!
nog lang niet!