Mama
S’Morgens ging ik naar school toe
Ik liet mijn zieke mama achter
Zo misselijk en moe
Elke morgen zonder krachten
Dan kwam ik bezorgd thuis
Ging naar binnen en je zoeken
Steeds dacht ik: Dit is niet pluis
Kon je niet vinden en ging vloeken
Je was in het ziekenhuis, op bed of de wc
Het was nooit goed
Ik wou dat ik meer voor je deed
Maar ik had zo weinig moed
Al 7 maanden heb ik dezelfde nachtmerrie
Dan ben ik op je begrafenis
En denk ik dat ik je nooit meer zie
Maar dan word ik wakker en bedenk ik dat het niet waar is
Ik ben zo blij dat je voor de chemo kuur gekozen had
Dat je nu nog leeft
Al was je zo ziek, een brak
Maar nu is alles voorbij, ook al heb je zoveel beleeft
Of het terug komt weet ik niet
Het is zo hard ik kon je niet zo zien
Het geeft me teveel verdriet
Ik dacht dat je me alleen liet