Ik vertelde je al mijn geheimen,
Maar mijn hart kun je niet meer lijmen.
Ik mis je ik kon altijd alles tegen vertellen en altijd opbellen.
Maar je hebt me bedrogen en zo vaak tegen me gelogen.
Als ik aan onze vriendschap denk krimpt mijn hart in een,
Zonder jou voel ik me best alleen.
Je betekende zoveel voor mij,
En dat weet jij.
Maar toch moest je me tegen me liegen en de boel bedriegen.
Ik vraag steeds waarom?
Dit slaat nergens op het is dom!
Maar terug draaien kan ik de tijd niet, ookal bespaarde me dat veel verdriet.
Zoals vroeger wordt het nooit weer,
Maar misschien proberen we het nog een keer.
Ik heb hoop, maar nu ligt er nog te veel in de knoop.
Wie weet, maar het is niet dat ik je vergeet.