Haar verleden
Ze weet dat alles bestaat om een reden,
maar toch kijkt ze liever naat het heden.
En niet te denken aan de strijd die ze heeft gestreden,
in haar verleden.
Het verleden is een combinatie,
van een pijnlijke injectie gevuld met frustratie.
Iedere keer als ze terug denkt aan de situatie,
zorgt het weer voor veel sensatie.
Zo verlegen als zij was,
werd ze gezien als een bange hondenras,
door een steeds grotere grapjas,
die er was sinds de kleuterklas.
Alle mensen sloten haar buiten,
ze durfde zich op geen enkel manier te uiten.
Zoals zij huilde, tránen met tuiten,
zijn die veranderd in gif die ze de mensen wilt inspuiten.
Verhuizing betekende veel voor haar,
nieuwe kansen, een nieuw gebaar.
Ze had niet gedacht, nee in geen 100 jaar,
dat het toch leuk kon zijn, zo’n schooljaar.
Kortom: De strijd die ze heeft verloren,
heeft haar gemaakt tot wie ze wou behoren.
Alles is nu beter dan ooit tevoren,
ze voelt zich net herboren.
Ze is nu eigelijk “bevrijd”
gevoelens maken plaats voor wijsheid.
Toch, vol somberheid en zelfverwijt,
zal het haar achtervolgen, tot in de eeuwigheid…