Tussen drempel en plafond
Teer en traag als bloem aan rank langs
steen en bak en leien dak geklommen
hield ik van alle hoeken in de wand
Hoever en waar, streek langs wang en hand
hier ben ik meer en minder tegelijk
zo trok de wereld ons voorbij
Uit ongeloof of vertrouwen, eens geschonken
tweemaal verkwist, rug aan rug stonden wij
en tand voor tand namen we terug
In luwte bleef het droog doch koud
in schaduw zelden zon en zo vaak ik tellen kon
troffen woorden zowel zacht al scherp
Kwim: | Woensdag, april 12, 2006 22:50 |
mmm... ik moet m vaker lezen denk ik... (of het is te poëtisch voor mijn kunnen van begrijpen...) ;):) x |
|
HIJ&ZIJ: | Woensdag, april 12, 2006 08:54 |
mooi, ook die drie regelrijm, | |
powderfinger: | Dinsdag, april 11, 2006 22:39 |
diep en nadenkend.. goed geschreven. | |
ChildrenOfTheDamned: | Dinsdag, april 11, 2006 22:35 |
WOW! Prachtig geschreven, en een geweldig eind! |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
Thema's: |