Ik leg mijn benen in mijn nek
ongelooflijk maar waar
ik denk dat ik droom
of gewoon stomdronken.
Nagels krassen over het plafond
de nacht daalt sneller
dan ik tellen kan
en zonder te knipperen
ben ik weg.
De ochtend is er een van hevig schrikken
of op z’n minst een verbaasde blik,
toch staat er iets
onduidelijk maar waar
geschreven in mijn huid.
sergev2005: | Woensdag, april 05, 2006 15:30 |
Noemen we dit dan niet een tatoe ? Eentje met de inkt van onzekerheid in het zekere velletje papier van dit gedicht. |
|
.rose: | Woensdag, april 05, 2006 09:00 |
Ohw.. mooi geschreven, mooi geschreven! Liefs |
|
m@rcel: | Zaterdag, april 01, 2006 00:50 |
krijg er kippevel van... slaap lekker m@rcel |
|
*dark-angel*: | Zaterdag, april 01, 2006 00:45 |
brrrr kriebels krijg ik ervan,, wel mooi xxx truste | |
L.Bert: | Zaterdag, april 01, 2006 00:38 |
Dat is schrikken! | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 01 april 2006 | ||
Thema's: |