altijd....
Elke minuut van de dag.
Elke seconde glijd voorbij.
Elke gedachte aan jou.
Maakt het zo duidelijk voor mij.
Zo verbonden als ik ben.
Zo onstuimig zal ik zijn.
Voor mij geen eeuwige rust,
Geen water bij de wijn.
Geen minuut op deze aarde.
Zonder die enige gedachte.
Die ooit heel lang geleden.
Mij toen zo erg verzachte.
Geen moment van twijfel.
Maar ook geen moment van rust.
Tot je ooit in mijn oren feluisterd.
Tot je ooit in mijn nek kust.
Mij koesterd met verlangen.
Die alleen jij maar kent.
Die ons elke dag weer.
Een stukje meer bij elkaar brengt.
Geen dag zal ik nog roepen.
Dat we samen horen te wezen
Dat we altijd onbegonnen
elkaars gedachten proberen te lezen.
We weten wat we denken.
En weten dat het niet kan.
Maar eens zal ik zo hard roepen.
''blijf alsjeblieft bij me man!''