Bij nader inzien
Ik die
dacht altijd een
kind te blijven
loop nu ook
alleen
door de straten en
door de nevel rond
mijn leven.
Ik heb
mij opgericht en
aarzelend toegegeven
dat ik
toch volwassen werd.
Zonder te verdwijnen,
zonder dood en zonder dwaling.
Al mijn angst was slechts bedrog
want
ik ben
er nog.
-Cheeke-
m@rcel: | Maandag, januari 16, 2006 14:15 |
prachtig mooi geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
Mathilde: | Zaterdag, januari 14, 2006 23:50 |
dit is prachtig, zo herkenbaar en duidelijk! liefs, mathilde |
|
Jan van Dord: | Zaterdag, januari 14, 2006 20:59 |
heel mooi geschreven!!! jan |
|
Klaes: | Zaterdag, januari 14, 2006 20:15 |
gelukkig maar groet/klaes |
|
switi lobi: | Zaterdag, januari 14, 2006 20:13 |
Maar ook als volwassene ben je een lief en prachtig mensenkind! Dikke kus, liefsliefs....fijne avond! switi lobi | |
hiljaa: | Zaterdag, januari 14, 2006 20:02 |
zeer sterk verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
erje: | Zaterdag, januari 14, 2006 19:26 |
niet angstig zijn hoor wie benauwd leeft sterft benauwd nog bedankt voor je mooie mails liefs erje |
|
Chispa: | Zaterdag, januari 14, 2006 17:49 |
Mooi geschreven en een beetje herkenbaar toch wel, Liefs ! |
|
opgever: | Zaterdag, januari 14, 2006 17:28 |
triestig geschreven groetjes raissa |
|
Auteur: Cheeke | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2006 | ||
Thema's: |