Ik probeer mij niet te verstoppen
Je ontkleed me, weg die jurk
uit mijn schoenen, op de grond
naast de lege fles wijn van gisteravond
Het mooiste van de nacht ben jij
De enige ster aan de hemel
schijnt achter het gesloten gordijn
Rozengeur en maneschijn
sprookjes in liefdesbrieven geschreven
Jah, dat waren nog eens mooie tijden
De vervagende liefde zal nooit roesten
maar zal altijd mijn ziel verleiden
En toch is het voorbij
Toch zal het nooit meer terug komen
behalve als ik degene vind die mij weer laat dromen
Hij, die de liefde weer vrij laat uit mij...