Mijn fout was
het niet dat
ik
toen jij mijn
oren vroeg
ook mezelf van
onder jouw
angst
heb gehoord en
-een beetje- gegeven
Jouw schuld was
het al
evenmin dat
jij toen
mij
in de leegte van
jezelf
hebt verloren
en nu
verstrengelt in de
rafels pijn rond je ziel
Maar het gebeurde
zomaar en
dat jij nu mij
huilt, is nooit
mijn bedoeling
geweest
-Cheeke-
Amon: | Woensdag, november 09, 2005 14:01 |
prachtig beschreven van een zeer verdrietig gevoel | |
moonwoman: | Woensdag, november 09, 2005 13:39 |
mooi verwoord. lieve groeten |
|
moongirl1982: | Woensdag, november 09, 2005 13:28 |
diepe rakende woorden die voelbaar teleursteld zijn, groet moongirl1982 |
|
switi lobi: | Woensdag, november 09, 2005 13:08 |
Zo diepgevoelig....zo práchtig geschreven....liefsliefs....switi lobi | |
m@rcel: | Woensdag, november 09, 2005 12:50 |
droef-mooi, maar onzettend mooi geshreven Knuff m@rcel |
|
Elze: | Woensdag, november 09, 2005 12:47 |
gevoelig en droef... laifs..elze |
|
sunset: | Woensdag, november 09, 2005 12:27 |
Dit is zo treffend deelbaar, droef verwoord. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Irdana: | Woensdag, november 09, 2005 12:17 |
ik proef het verdriet in dit mooi gevoelig gedichtje * lieve groet en troost knuffel Irdana |
|
I, Lucifer: | Woensdag, november 09, 2005 12:11 |
Erg, heel erg mooi. liefs, Luc. |
|
~MeLoDy~: | Woensdag, november 09, 2005 11:56 |
prachtig... ondanks het verdriet... gr. MeLoDy |
|
Auteur: Cheeke | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2005 | ||
Thema's: |