Woorden leerde ik spreken
met stromen,
hele reeksen
samengegoten
in huppelende zinnen
tot milde chaos verweven.
Zij spreken mij
vluchten
uit
mijn rafelig brein
ik zie ze
tegen muren stuiten
op stenen breken
dacht
waarom dan
woorden leren
als mensen
niet verstaan.
-Cheeke-
Cora (zij): | Dinsdag, november 08, 2005 20:43 |
Idd, mooi gedaan dit, sterk! | |
thor: | Maandag, november 07, 2005 16:17 |
Woorden benaderen inderdaad met moeite je gevoelens, maar een goed luisterend oor kan meer uit je woorden halen dan je denkt hoor. Dondergroet |
|
m@rcel: | Maandag, november 07, 2005 16:06 |
schitterbaar mooi geschreven heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
switi lobi: | Maandag, november 07, 2005 15:57 |
Prachtig gedaan...liefsliefs, switi lobi | |
sunset: | Maandag, november 07, 2005 15:49 |
Schitterend en met een prachtige conclusie. Liefs, sunset |
|
vivika: | Maandag, november 07, 2005 15:41 |
heel spitsvondig! bravo dit vind ik echt goed. liefs | |
Elze: | Maandag, november 07, 2005 15:39 |
sterk gedicht...goed inelkaar gezet laifs,,elze |
|
caroline leeuwerck: | Maandag, november 07, 2005 15:36 |
prachtig gedaan en vol waarheid zo kan je soms iets in woorden tegen iemand proberen uit te leggen maar wat heeft het voor zin als die persoon je uitleg niet verstaat omdat hij alleen gebarentaal kent? liefs |
|
Auteur: Cheeke | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 07 november 2005 | ||
Thema's: |