Lieve mams,
Er blijft nog zo veel in mijn leven gebeuren,
soms om van te houden soms om te betreuren.
Zoveel te bespreken en te zeggen,
soms om het te uiten en soms om het uit te leggen.
Emoties allerlei daar gaat het allemaal om,
maar goed dat is soms wel krom.
Lachen, huilen, twijfelen en boos zijn,
moeilijk te uiten, op weg naar de ikke, naar het mijn.
Zijn de tranen voor het gemis aan jou,
overgegaan in het gevoel van eeuwige trouw.
In het houden van; van jou en van mij,
in moeilijke en makkelijke perioden zij aan zij.
Een leven zonder jou zo ondenkbaar,
ik blijk krachtiger en ik ervaar.
Levenspaden als volwassene loop ik tegemoet,
vraag me dingen af, kijk soms achteruit en ga verder met goede moed.
Denk aan de zin, de zin van het bestaan,
het kijken naar de zon en de maan.
Mama je steun is dichtbij,
ik heb het ook nodig dus sta me bij.
Nieuwe liefde nog zo pril,
voel ik het mooie verschil.
Alleen wilde jij nooit zijn,
En mij alleen zien deed je nog meer pijn.
Jij bent er bij hoor, all the way,
Varen met en tegen de stroom, jij gaat mee.
Ook jou zou ik nog eens over je arm willen strijken,
want dat voelt zo goed, zo vertrouwd,
weg van alle moeilijke dingen en gewoon eens een keer uitwijken,
gewoon omdat je van iemand houdt.
Lieve mama, het leven voor een dochter zonder moeder is nooit hetzelfde en zelfs verward,
Altijd zal ik van je houden en heb ik je steun nodig voor een semi-nieuwe start.
Wish me luck, wish me strength!
Liefs, je dochter