Als een veer koester ik je in mijn handen
een zuchtje wind en je bent vertrokken
je kan niet praten, ik voel je branden
steeds zul je me weer lokken
Heb ik je eenmaal voor mezelf
wil ik je niet meer loslaten
de energie die van je uitgaat mijn elf
had ik vroeger niet in de gaten
Ik zie je steeds weer verschijnen
je kruipt helemaal in mijn huid
om vervolgens weer een poos te verdwijnen
zou je toe willen schreeuwen heel luid
Ben je goed of ben je kwaad
daar ben je dan weer ineens vandaag
geen idee waar ik je nu weer laat
je bent en blijf voor mij een vraag
Toch koester ik je, en lach
omdat ik je een heel klein beetje
toch nog wel tegenkomen mag
maar vertel mij eens scheetje
Wat bedoel je nou zelf
ik bedoel ik weet het niet
met die steeds terug kerende elf
ligt hij goed of fout in het verschiet
Jan van Dord: | Vrijdag, september 30, 2005 21:46 |
Mooi !! jan |
|
chocaatje: | Vrijdag, september 30, 2005 15:07 |
Mooi gedaan. liefs mieke | |
switi lobi: | Vrijdag, september 30, 2005 12:29 |
:) Een elfje als het leven zelf...Liefsliefs switi lobi | |
Hans van Os: | Vrijdag, september 30, 2005 12:11 |
Heel, heel erg mooi (is rijmie niet een goede naam...) Hans |
|
Lia : | Vrijdag, september 30, 2005 10:36 |
wow....knuffie.. | |
poky: | Vrijdag, september 30, 2005 10:14 |
heel graag gelezen,poky | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2005 | ||
Thema's: |