Ik wankel, ben het kwijt,
het evenwicht in mijn leven
kan ik het zoeken,
het is nu even weg
Mag je voor evenwicht
op een ander leunen even
of niet en is dat helemaal mis
heb ik pech
En moet eerst in mijn eigen ik
naar de liefde op zoek gaan
rust krijgen en werken
aan een nieuwe balans
Geef ik alles goed de ruimte
en kan ik het weer aan
dan krijg ik toch in het leven
een nieuwe kans
Ik hebt dan in mezelf
alle vertrouwen
en niemand stelt
je meer teleur
Van je zelf kun je
optimaal blijven houwen
en het bespaart je
in je leven veel getreur.
Toch zijn er echte
vrienden in mijn leven
Ik doe mijn best
deze te houwen
Ze zijn er niet altijd,
soms maar voor even
Ik probeer ze te koesteren
en te vertrouwen
Ik wankel en ben het even kwijt
Klaes: | Vrijdag, augustus 26, 2005 14:41 |
In het leven is het altijd balanceren Mooi verwoord Groet/Klaes |
|
poky: | Vrijdag, augustus 26, 2005 13:05 |
heel herkenbaar,vertrouwen hebben dat is belangrijk,groetje poky | |
hiljaa: | Vrijdag, augustus 26, 2005 13:02 |
ook al wankel je blijven vertrouwen knufliefs--hiljaa-- |
|
de nifter: | Vrijdag, augustus 26, 2005 11:54 |
je mag best even op anderen leunen maar uiteindelijk kun je dat niet blijven doen | |
Niniki: | Vrijdag, augustus 26, 2005 11:50 |
herkenbaar voor mij. Je moet ook wel eerst het zelfvertrouwen opbouwen, maar daar heb je je vrienden en kennissen bij nodig. Dan vindt je de balans, die ook weer wel eens in onbalans geraakt. Niets is zeker in het leven! Sterkte. knuffie Nini |
|
sunset: | Vrijdag, augustus 26, 2005 09:58 |
Ondanks de goed overgebrachte verwoorde onzekerheid, een heel warm gedicht. Met een liefdevolle dankbaarheid aan en voor vrienden. Mooi. Liefs en fijne dag / sunset |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2005 | ||
Thema's: |