Smartlap.
Onze eerste blik was een bliksemschicht,
Klonk als een explosie op een tanker,
De ultieme liefde was het. Als een gedicht
Lag het huwelijksbootje al voor anker.
De bemanning bestaat uit jij en ik,
Gelijk waren we ook beider buit.
Het donderend geluid was onze rikketik
Die barstte bijna ons lichaam uit.
We tuurden samen vele uren over zee
Tot de zon verzonk tot achter de einder.
Zij riep tot ons: kom ga met mij mee
Je ziet de wereld dan nog veel wijder.
"Leer eerst maar varen op de meren"
Dat was wat ieder heimelijk riep,
Maar daarvan wilden zij niet leren
En het schip te vroeg van stapel liep.
Windkracht tien, een bliksemschicht.
Hun scheepje stond in lichter laaien.
Met het einde van dit triest gedicht
Verdwenen beiden naar de haaien.
Maart 2004
Lia : | Zondag, augustus 14, 2005 20:38 |
wow...Han toch...ga door jjaaaaahhh ga door.. hihi | |
MayadeBij*: | Zondag, augustus 14, 2005 13:49 |
hahaha.. hoe herkenbaar :) cool! | |
ring: | Zondag, augustus 14, 2005 12:51 |
Heftig mooi! gr.Ingrid |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 augustus 2005 | ||
Thema's: |