Het leven wat ik nu (lijd) wil ik eigenlijk niet
leef op een donkere wolk met al mijn pijn en verdriet.
En mijn gedachten zijn nog steeds bij jouw
Waarschijnlijk omdat ik nog heel veel van je hou.
De mensen zeggen het gaat wel over,gaat wel voorbij
maar ondertussen zit ik er mee en denk dan, ook voor mij?
Vele maanden zijn voorbij gestreken,zie het als een grote zucht
een paar keer wou ik er een eind aan maken,ik dacht dat is mijn vlucht.
Ontsnappingspogingen zijn het geweest,weg van deze kloot
het stemt me somber dat ik er nog ben,blijf denken aan de dood.
Ondertussen zit ik te wachten,wachten op wat komen gaat
wachten en te dromen dat jij ooit weer voor me staat.
Wetend dat mijn wachten niet beloond worden zal
wil ik je wel laten weten,dat jij mijn hartje stal.
moongirl1982: | Dinsdag, juni 07, 2005 09:45 |
Een pijnlijk gedicht vol met verdriet en een gevoel van eenzaamheid. Ik kan hierop alleen zeggen dat ik wensen dat het over mag gaan en dat je niet meer alleen voelt staan. sterkte, groet moongirl1982 |
|
lunatic meisje: | Maandag, juni 06, 2005 18:49 |
zeer pijnlijke situatie, ik hoop voor je dat je toch ook weer eens mag lachen, en niet meer alleen hoeft te zijn. dat je weer gelukkig mag worden. hou vol! liefs niki |
|
MaYo-lijn: | Maandag, juni 06, 2005 18:44 |
Pleeg geen zelfmoord! Je wet niet half hoe erg je mensen hier verdriet mee doet!! Alstjeblieft!! Marjo. |
|
hiljaa: | Maandag, juni 06, 2005 17:05 |
hou de moet erin! sterkte! probeer potitief te denken! er zijn ook mooie dingen in het leven! hiljaa--knufliefs-- |
|
Auteur: Gedichtensmurf | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
Thema's: |