ik ben als die kleine jongen
nog steeds
alles om mij heen, gebeurt
ik voel, en komt binnen
nog steeds, waar is de richting
die mij rust geeft
waar is
de moeder, de broer, de zus, de vader
of toch, alleen?
dat pad dat ken je
die stenen voel je
knielend voor de drempel,
starend naar de leegte
en diep vanbinnen,
geen ontsnapping
er is een buiten
die me opneemt
tewijl ik fluister, naar de stilte
huiver, en soms verlangend
naar die constante kilte
maak maar afstand
er is geen terugval
de zon, jouw zon
hij zal mij redden
geen val, geen opstaan
maar slechts mijn leven
omarm mijn duister,
in het licht
en ik zal geven
Auteur: Jan Schaap | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
Thema's: |