"Mijn Zoon"
Mijn zoon voor jouw was het zo gewoon.
Een vader en moeder horen bij elkaar,
dat hoort gewoon....punt uit klaar.
We hebben dit ook geprobeert en ik dacht
ik kan dit wel aan, houd dit wel vol tot
dat jij op je eigen benen zou kunnen staan.
Maar op deze basis kan ik niet meer verder leven,
heb dit ook aan je uitgelegt
en hoop dat je altijd om ons beiden zult blijven geven.
We verlangen niet van je dat je tussen ons een
keuze moet maken, want dat zou juist iets zijn
wat jou enorm zou raken.
Ten opzichte van jou zie ik het als een groot falen,
dat we met drieen samen
je volwassenheid niet halen.
Je bent net als ik niet een prater,
maar ik hoop dat je het begrijpt.
En als je eraan toe bent er ook over
kan praten het maak niet uit wanneer
...... nu of later.