Wit zijn de bloesems,
waarvan de wind de geuren meevoert.
Ontelbare groene sprietjes in het gazon,
soms afgewisseld met een bloempje,
dat zopas het daglicht heeft gezien.
Maar toch al met enige trots,
alsof het er al jaren staat.
Met een steeltje van fleurig groen,
en blaadjes van roze fluweel.
Een vogel in de verte,klinkt toch zo dichtbij.
Ik open weer mijn ogen:
Auto's,een handjevol gehaaste mensen
en een grijze wolk die ontsnapt uit een fabriek.
Lente..
Soms is de wereld mooier met je ogen toe..x