vader
misschien kijkt ie mee
over mijn schouder
en waakt hij over mij
als zorgzame ouder
ik zou het niet weten
het idee is echter wel fijn
om in gedachten te houden
dat ie er altijd voor mij zal zijn
ik ben een deel van hem
zonder hem zou ik niet bestaan
soms als ik in de spiegel kijk
ja, dan zie ik hem nog staan
het geeft me een goed gevoel
die onzichtbare steun
want na al die jaren
is hij het op wie ik steeds leun
Lia
m@rcel: | Dinsdag, februari 22, 2005 23:08 |
Een heel mooi gedicht, Liefs+knuff m@rcel |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, februari 22, 2005 21:59 |
Mooi!!! Jan |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, februari 22, 2005 20:20 |
Mooi toch die lieve herinneringen! LIefs, Peter. |
|
Irdana: | Dinsdag, februari 22, 2005 16:26 |
koester de kleine dingen* het zijn vaak de mooiste herinneringen* met liefs en knuffel Irdana |
|
sunset: | Dinsdag, februari 22, 2005 11:51 |
'Misschien ...'. Wanneer ga je jezelf nu eens eindelijk wetend overtuigen. Mooi, vol liefde voor je vader neergezet. Liefs / sunset |
|
H.J.: | Dinsdag, februari 22, 2005 09:24 |
Je hoeft de bagage die hij jou heeft meegegeven niet allemaal in één keer uit te pakken. mooi weer deze. iefs H.J. |
|
Raira : | Dinsdag, februari 22, 2005 08:39 |
en je kunt op hem blijven leunen zeker weten dat die schouder nog steeds paraat is liefs Raira |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2005 | ||
Thema's: |